به گزارش مجله خبری نگار، به گفته کارشناسان آزمایشگاهی، این فوران بزرگترین فوران در سالهای اخیر است که از قطر خود خورشید فراتر رفته است. اما این به چه معناست؟ آیا این پدیده تهدیدی برای زمین محسوب میشود؟
کارشناسان نشان میدهند که پلاسما در ساعت ۱۰ صبح ۲۰ آگوست (به وقت مسکو) از سطح خورشید در نزدیکی قطب جنوب جدا شده است. این فوران ساختاری را تشکیل داد که در یک نقطه، از اندازه خود خورشید (حدود ۱.۵ میلیون کیلومتر) بزرگتر بود. حدود دو ساعت بعد، "باران آتش" از بقایای ماده که نمیتوانست بر گرانش خورشید غلبه کند، بر روی خورشید بارید. سپس این برآمدگی به تدریج شکل خود را از دست داد و به ابری از گاز تبدیل شد.
تقریباً ساعت ۲ بعد از ظهر (به وقت مسکو)، یک زبانه خورشیدی دیگر در همان جهت مشاهده شد که ساطع میشد. طبق دادههای اولیه، پلاسما در حال دور شدن از زمین بود، به این معنی که هیچ تهدیدی برای طوفانهای مغناطیسی ایجاد نمیکند.
ستارهشناسان میگویند: «بر اساس ویدیوهای ضبطشده، به نظر میرسد بخش عمدهای از مواد پرتابشده در صفحه سیارات، مستقیماً به سمت مریخ در حال حرکت است. اگر این پرتاب فقط یک هفته دیرتر اتفاق میافتاد، زمین از قبل در مسیر آن قرار میگرفت.»
شایان ذکر است که زمین در حال حاضر تحت تأثیر یک حفره تاج خورشیدی قرار دارد که باعث ایجاد اختلالات جزئی در زمینه مغناطیسی زمین میشود.
آخرین برخورد مستقیم یک زبانه خورشیدی بزرگ در ۱ ژوئن ۲۰۲۵ ثبت شد و باعث طوفان مغناطیسی شد که سه روز ادامه داشت.